بسیاری از مشکلات علمی ، به عنوان مثال ، شبیه سازی مکانیک کوانتومی ، بهینه سازی غیر خطی مورد استفاده در پیش بینی هوا و بهینه سازی و به حداقل رساندن مدارهای منطقی ، نیاز به منابع محاسباتی دارد که در بسیاری از سفارشات از بزرگی کامپیوترهای واحد استفاده می کنند.اتخاذ روزافزون این روشها در علم امروز ، محرک اصلی یافتن راه هایی برای ایجاد محیطهایی است که می توان این مشکلات را در مدت زمان معقول حل کرد.در اوایل دهه 1990 اصطلاح "محاسبات شبکه" پدیدار شد.رویکردی که شامل جمع کردن منابع محاسباتی بسیاری از رایانه های شخصی در یک موجودیت کامل است که می تواند قدرت محاسباتی ترکیبی خود را به آسانی و به راحتی از طریق دسترسی به شبکه از طریق شبکه تحویل دهد.با هزینه قابل توجهی می آیدنه تنها برای تأمین منابع مورد نیاز خود باید تجهیزات کافی خریداری کنید بلکه باید هزینه های مکرر را نیز برای نگهداری و بهره برداری بپردازید.این یک روش بسیار اقتصادی برای محاسبات گاه به گاه و پروژه های یک بار نیست.با این وجود ، در اواخر دهه 90 چندین روش برای عدم تمرکز محاسبات شبکه ارائه شده است و این واقعیت را بنا نهاده است که امروزه تعداد زیادی از افراد دارای رایانه های بسیار قدرتمندی هستند که همه به اینترنت متصل هستند.اگر به این موضوع فکر کنید ، مقدار قابل توجهی از محاسبات وجود دارد - نه در مراکز رایانه ای و آزمایشگاه ها بلکه در خانه های مردم.سیستم عامل هایی مانند Distributed.net و بعد از آن SETI @ Home و BOINC راه هایی را برای استفاده از این دستگاه ها (کاربر) برای ایجاد یک شبکه قدرتمندتر و تقریباً هزینه اولیه تنظیم نکرده اند.با این حال ، این سیستم عاملها بیشتر به محاسبات داوطلبانه ، یعنی به شرکت کنندگان داوطلبانه که مایل به کمک به توان محاسباتی خود در پروژه های مورد نظرشان هستند ، اعتماد داشتند.نیازی به گفتن نیست که پروژه های کسل کننده تر (مانند شبیه سازی تکالیف خانه شما) تنها شانس کمی برای جذب منابع منطقی مناسب دارند.