PaperBack یک برنامه رایگان است که به شما امکان می دهد از پرونده های گرانبهای خود در کاغذ معمولی به صورت مگابایت های بزرگ استفاده کنید.اگر چاپگر لیزری خوبی با وضوح 600 dpi دارید ، می توانید تا 500000 بایت از داده های غیر فشرده شده را در برگه A4 / Letter صرفه جویی کنید.بسته بندیگر یکپارچه تراکم داده بسیار بهتری را ممکن می کند - حداکثر 3،000،000+ (سه مگابایت) کد C در هر صفحه.ممکن است بپرسید - چرا؟چرا به خاطر بهشت ​​، آیا می خواهم از پشتیبان های کاغذی تهیه کنم ، در صورت وجود بسیاری از گزینه های جایگزین مانند CD-R ، DVD ± R ، حافظه های حافظه ، فلش کارت ها ، دیسک های سخت ، نوارهای استری ، درایوهای ZIP ، ذخیره سازی شبکه ، کارتریج های مغناطیسی، و حتی دیسک های فلاپی دو طرفه 8 اینچی با فرمت DEC PDP-11 قالب بندی شده است؟(من هنوز بعضی از آنها را دارم)جواب ساده است: شما اینطور نیست.با این حال ، با نگاهی به CD یا نوار مغناطیسی ، شما قادر نیستید بگویید که داده های شما قابل خواندن است یا خیر.شما باید مدیوم خود را درون درایو قرار دهید (در صورت داشتن!) و سعی کنید آن را بخوانید .... مقاله متفاوت است.کارتهای مشت دار را به خاطر می آورید؟EBCDIC و همه این موارد.سالها بود که کارت ها اصلی ترین منبع ذخیره سازی کد منبع بودند.من موافقم که برنامه های 100K + به صورت غیرحضوری انجام می گرفتند ، اما سلام ، فقط برنامه نویسان واقعی جرات نوشتن برنامه هایی با این اندازه را داشتند.کارت های استفاده شده نیز به عنوان دفترچه یادداشت ها خوب بودند.نوارهای سوراخ دار نیز متداول بودند.و حتی عجیب ترین کدگذاری ها مانند CDC یا EBCDIC توسط انسان قابل خواندن بود (منظورم این است که توسط برنامه نویسان واقعی).البته ، بیت مپ تولید شده توسط PaperBack نیز قابل خواندن توسط انسان است (با کمک اندک هر میکروسکوپ مناسب).من شوخی میکنم.آنچه شما نیاز دارید اسکنر متصل به رایانه شخصی است.و البته ، شما می توانید چاپگرهای خود را به گیرنده های مختلف در هر نقطه از جهان ارسال کنید ، حتی اگر آنها دسترسی به اینترنت نداشته باشند یا در کشورهایی زندگی کنند که چنین دسترسی توسط این هنگ محدود شده باشد.اوه بله ، یک اسکنربرای چاپگر 600 dpi به اسکنر با حداقل 900 dpi فیزیکی (اجازه دهید تأکید کنم ، فیزیکی باشد ، نه درون یابی) نیاز دارید.